7 Şubat 2014 Cuma

Uykum kaçtı...

Zaten bu saatte dönmesem hiç dönmezdim herhalde...

İşte bunlar hep yalnızlıktan, yoksunluktan daha doğrusu varlık içinde yokluktan..

Herkesin kendince bi nedeni var muhakkak ama herşeyin başı yalnızlık, herşeyin içinde biraz yalnızlık..

Neyse ya... En azından mutsuz değilim.. Yarabbi şükür...

Kapı bırakmadım ki açık... Mutsuz olmak istemiyorsan umut da etmeyeceksin.. Beklemeyeceksin.. Dilemeyeceksin.. İşin sırrı bu ama uygulayabilene aşk olsun tabi..

Ben buyum çoktandır ve evet çoktandır insan gibi de hissetmiyorum çünkü zaten bişey hissetmiyorum...

Ama dedim ya kafam rahat en azından..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder